Marokkaanse snert

Onder deze naam kreeg ik het ooit voorgeschoteld bij een Marokkaans gezin waar ik gewerkt heb. De Hollandse snert vind ik echt echt echt niet lekker, maar hier lust ik wel een paar borden van. Dus ik heb de kookster in kwestie het recept afhandig gemaakt en ze heeft het voor me opgeschreven. Zonder verhoudingen...want ze was in de volle overtuiging dat ik dat wel uit mijn duim zou kunnen zuigen. Nu kan ik dat redelijk, maar ergens voelt het toch alsof ik een traditioneel recept heb aangetast. Maar haar defenitie van de Marokkaanse keuken is: 'neem willekeurige ingrediënten, mik hier kurkuma, komijnpoeder en saffraan door en je hebt een Marokkaans recept'.  Hier is het recept, met mijn verhoudingen:

* 450 gr spliterwten
* 2 1/2 liter water
* 2 tl kurkuma
* 4 tl komijnpoeder
* eventueel wat saffraan
* 2 uien, in grove stukken
* 5 tenen knoflook, in stukken gehakt
* 1 rode paprika, ook in grove stukken
* 1 tomaat, in grove stukken (je kookt het toch allemaal tot prut)
* wat peterselie (ja sorry...)
* wat koriander (nogmaals sorry...)
* zout & peper

De spliterwten een nacht weken in het water. 's Ochtends aan de kook brengen en het schuim afscheppen. Daarna doe je pas de rest van de ingrediënten erin, omdat je ze anders met het schuim afscheppen zo je gootsteen weer inkiept. Laat dit onder af en toe roeren 2 uur koken, of tot de erwten goed stukgekookt zijn. Roer het door met een garde of een houten lepel en de velletjes van de tomaat en paprika kun je er nu uitvissen, mocht je dat heel graag willen. Lekker laten staan en warm het 's avonds weer op. Serveren met een scheut olijfolie, flink wat komijnpoeder en brood.
De soep is de volgende dag eigenlijk nog lekkerder, omdat'ie dan goed ingedikt is.

Mmmm...eet smakelijk!

(en laat je niet afschrikken door het vieze fornuis, ik kan niet koken zonder alles om me heen vies te maken)