Hiephiep hoera!

't Monneke is alweer een paar dagen 2 jaar! De tas is op tijd afgekregen, hier op de foto in nog-niet-helemaal-affe staat.

Meneer was niet onder de indruk van z'n kado, maar dat was een beetje de schuld van het kadootje dat zijn zus voor hem had uitgekozen. Daar viel gewoonweg niet tegenop te bieden. Het was een Sleichdino, met lange nek en donkere vlekken. Diep geraakt was'ie. Hoewel 't Kaatje eigenlijk liever een roze knuffeldino had willen geven, maar ik heb haar wijsgemaakt dat die niet bestaan (ik heb eens gegoogled, ze bestaan wel) dus dit was haar 2e keus en ook heel leuk!

tsja...en ik weer terug van weggeweest, want mijn blog weigerde mijn foto's te uploaden en dat motiveert natuurlijk niet echt. Mij niet in ieder geval. Maar ik ben weer terug in de lucht!

Kliederen!

Deze viel gisteren in mijn brievenbus en ik word er helemaal blij van! Onderbouwd kliederen, hoera! Een boek met mooie knutselende en kliederende kinderfoto's, maar ook met goede uitleg waarom kinderen tekenen/knutselen etc zoals ze doen. En waarom het niet goed is om creativiteit in banen te leiden (duh...). Dingen die ik eigenlijk allemaal allang wel wist, maar leuk dat het op papier is gezet. Ik ben zelf ook van de klieder (hoewel dat ook wel deels te wijten is aan gebrek aan overzicht en organisatie). Manlief die absoluut niet tegen vieze kindertjes kan, kreeg na het doorbladeren van dit boekje vreselijk veel zin in een kliederkamer :).

Een nieuwe tas!

De stof lag al 3 jaar te wachten en is zo goed als tot het laatste restje opgebruikt. De reden dat ik deze stof heb gekregen is dat mijn ex-extas opgebruikt was. Maar omdat ik geen inspiratie had tot het maken van een nieuwe tas, had ik toch maar een nieuwe gekocht en mezelf beloofd om binnenkort echt die tas te gaan maken. De tas die ik toen gekocht had ziet er nu zo uit:

dus binnenkort is duidelijk niet gelukt, maar nu deze tas tot op de draad versleten is, heb ik mezelf achter de naaimachine vastgebonden en ben aan't naaien geslagen. En zoals je ziet ontbreekt er in beide foto's iets redelijk cruciaals...de schouderband!!
Versleten tas heeft hem niet meer, omdat ik de ringen waaraan de band vastzat heb gebruikt voor nieuwe tas. In die kleur kon ik ze namelijk niet vinden en ik vond dat deze kleur het mooist bij nieuwe tas paste. Die band moest ik dus doorknippen. En nieuwe tas heeft nog geen band omdat ik precies genoeg stof had voor een tas-zonder-band.



En ik ben er heel blij mee, want: hij heeft een vakje voor mijn broodtrommeltje/boekje om te lezen, een vakje aan de binnenkant voor mijn telefoon en fietssleutel. Maar ook nog een vakje voor mijn Ipod en last but not least: een vakje voor tampons. Ja. Want, en dat ga ik nu uitleggen; ik heb altijd tampons-voor-de-zekerheid in mijn tas zitten, en altijd als ik iets uit mijn tas wil pakken, graai ik zo'n achteloos door mijn tas slingerende tampon ermee uit. En dan voel ik me altijd een beetje opgelaten. Ik graai namelijk nogal wat in mijn tas zo door de dag heen. Dus ik heb mezelf beloofd dat mijn nieuwe tas een speciaal vakje zou krijgen waar ik die dingen in het gareel in mijn tas kan houden.

Nu nog een schouderband. En in de tussentijd pik ik gewoon de rugtas van mijn lieve man in. Dat mag.

Tintel

Fijne dingen die ontstaan na het overlijden van de televisie. Twee kindertjes in de keuken heel lief aan het tekenen op de restanten van de doos van de nieuwe televisie, hipperdepip geleverd met 4 (!!!) 3D-brillen. We zijn er inmiddels ook achter waar die voor dienen: speelgoed voor deze 2 koters!
't Kaatje is op het moment helemaal into Roodkapje, dus je kunt wel raden wat we hier aan het tekenen zijn. Roodkapje onderweg naar het huis van grootmoeder, die onderweg in het donkere appelbomenbos een dinoachtige wolf tegenkomt. Gezelligheid op de keukenvloer, zo mag de televisie wekelijks kapot gaan.

Gehaakte beanie

Afgelopen vrijdag was ik met 't Kaatje in de stad. Ze wilde niet mee, ging op de grond liggen en huilde hartverscheurend omdat het koud was buiten. Maar vaderlief lag ziek op bed, dus had ze eigenlijk geen keuze. Ik had ook thuis kunnen blijven, maar dat wilde ik niet. Er moesten nog knoopjes komen op het vestje van Monneke en dat wilde ik heel graag NU doen. En het voer voor de katten was bijna op, ook een redelijk argument om even de deur uit te willen. Dus het meisje lekker warm ingepakt onder een grote grijze fleecedeken achterop mijn fiets. Ik mocht niet te hard over hobbels. Ze wilde geen druppels in haar oog. Het was koud. Omdat ik van het hele uitstapje geen kwelling wilde maken, mocht ze bij de knopenwinkel ook een bolletje wol uitkiezen. Mijn oog viel op deze katoen van Katia (Bombay) (er zijn nog veel meer mooie kleurtjes!!!) en 't Kaatje vond hem ook erg mooi. Ze mocht zelf kiezen wat ik ervan moest maken. Een trui, een trui voor Label (haar allerallerallerliefste knuffel, onlangs voorzien van een mondje zodat ze met haar kan praten). Prima. Maar dan wil ik ook een mutsje voor je maken. Met dit compromis liepen we niet veel later met 5 knoopjes en een paar bolletjes katoen de winkel uit.

Het was bedoeld als nieuw openbaar vervoerproject, maar omdat ik de dag daarna met buikgriep geveld op bed lag, is het een buikgriepproject geworden. En met zo'n dagje in bed wil het gefröbel wel vlotten. Het mutsje is al af, het truitje is in de maak. Ze wilde wederom niet poseren met mutsje op, maar Monneke loopt er ook regelmatig mee rond. Dus bij deze weer een foto van mijn trouwe model.

Nog een project af

Hiephoi, er is weer een breiproject af! Nog zoeen waar ik al lange tijd mee bezig was, omdat ik hem voor Monneke bedacht had en toen ik er mee begon, paste 't Monneke er nog lang niet in. Tijd zat, dacht ik. Maar voor je het weet is die tijd voorbij en zit diezelfde zoon plots in de maat van het vest dat ik nog steeds onaf in de breimand had liggen. Gelukkig breng ik wat uren door in het openbaar vervoer, dus het vest is nog voordat hij eruit gegroeid is, af gekregen. Wederom een pluim voor mij. Het jeukt alweer om met nieuwe dingen te beginnen, maar er ligt nog veel op stapel, eerst daar een eind aan breien. Letterlijk en figuurlijk.

Er was nogal wat wind. Het vest wilde niet stilhangen voor de foto. 

Uitslag give away

And the winner is...

MIM van studio ster&storm

Gefeliciteerd! Het uiltje komt jouw kant op!

(het is een ballon, dat blauwe opgerolde draadje)