Een kleine radiostilte, maar niet geheel zonder reden: ik zat ver weg beneden op de bank in mijn breicocon. Er zijn weer verschillende projecten op stapel, waaronder een verjaarskadootje voor manlief die ik voor eind november af moet zien te krijgen. Daar gaat al mijn vrije tijd zo'n beetje in zitten. En eigenlijk heb ik vandaag bedacht dat ik door die tijdsdruk er ook niet zo heel veel plezier aan beleef, want nu zit ik iets te doen wat moet. Maar...het wordt wel een mooi verjaarskado, dus eigenlijk is het slim om alleen daar naar te kijken. Al die onaffe dingen, daar beleef ik ook geen plezier aan. En om nu met lege handen te staan straks, of eigenlijk een halfafproject met de mededeling dat'ie zelf maar even moet leren breien want 'sorry, ik had geen zin meer', is ook weer zo wat...
Maar...er is wel weer iets afgekomen en dat is goed. Onze lieve zoon is inmiddels trots bezitter van ook een Carlos en Arnepop, hoera! Hij wandelt regelmatig met zijn pop door huis, pop aan zijn oor en al 'lolo (hallohallo) roepend, alsof het een telefoon is. Hij is er gelukkig mee en dat doet mij deugd, want dat is voor mij weer een extra excuus om nog meer kleine poppenkleertjes te breien. De pop heet tot nu toe Immepop, maar dat is een beetje een flauwe naam, want alle knuffels van onze lieve zoon worden omgedoopt tot Imme-vul maar in-. Zo hebben we Immebeer, Immehaas en nu dus ook Immepop. Het wordt hoog tijd voor een iets creatievere naam. Dochter, doe je best! (aangezien zij de aanstichter is van alle Immes).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten